Rowerowa włóczęga toczy się powoli. Stroje, zwyczaje, wyznania, kuchnia, sposób życia zmieniają się stopniowo i płynnie przechodzą jedne w drugie.

– Skąd jesteś?

To pierwsze pytanie, które pada absolutnie wszędzie. Opanowałam je do perfekcji w wielu językach. Odpowiadam:

– Z Polski.

Czasem widzę na twarzach nicość.